ÇİTA Çita (Sanskritçede benekli anlamına gelen Çitraka sözcüğünden gelir) (Acinonyx jubatus) Kedigiller ailesinin ilginç bir üyesi olup,aslanlar gibi sürü halinde veya saklanarak avlanmak yerine, yüksek hızının avantajını kullanarak avlanan bir hayvandır. Kısa mesafede (460 metreye kadar) 120km/saatlik bir hızı tutturabildiği gibi, sıfırdan 100 km/saat hıza sadece 3,1 saniyede erişebilmektedir. Vücudunda benekli olup başı küçüktür.Gözlerinin altından ağzına ve çenesine inen siyah çizgiler bulunur. En önemli özelliği de dünyanın en hızlı koşan memelisi olmasıdır. Dişi çitalar yirmi ilâ yirmi dört aylıkken ergenliğe erişirler. Öte yandan erkek çitalar bu sürece on iki aylıkken ulaşırlar. Buna karşılık cinsel birleşme üç yaşından evvel nadiren gerçekleşir. Çita yavrularında ölüm oranı yüzde 90'dır. Genellikle sırtlan ve kartalların saldırılarına kurban giderler. Yavrular genellikle 13-20 aylıkken annelerinden ayrılırlar. Çitalar 20 yıldan daha uzun süre yaşayabilirlerse de çoğu zaman ilerleyen yaşla birlikte azalan süratleri dolayısıyla daha kısa yaşarlar. Çitanın avlanma sırasındaki koşusu genellikle bir dakikadan daha kısa sürer. Zira koşu sırasında vücut ısısı ölümcül derecede yükselir. Av girişimlerinin yalnızca yarısında başarılı olur.Ayrıca çitalara bahşedilen hızlı koşma yeteneğinden dolayı kemikleri çok incedir.Bu nedenle çitalar avını bir yerde yerken sırtlanlar gibi hayvanlar gelirse o bölgeden çekilerek avını oracıkta bırakır.Çünkü sırtlanların çeneleri çok kuvvetlidir.Bu ince kemikler ise bu güçlü çeneye asla dayanamaz.Çitaların hızlı koşma sebeplerinden birisi de kuyruklarının uzun olmasıdır.
Küçük ve Korunmasız Duman renkli kürkü ve uzun otlar, yavru çitanın savanada saklanmasına yardımcı oluyor. Bir aslan, çita yuvası bulduğunda tüm yavruları öldürüyor; bu nedenle anne çita, ailesiyle birlikte sürekli yer değiştirmek zorunda.
Ana Kucağı Koruma, gözetme ve besleme görevi üstlenen anne çitanın yaşamının merkezinde yavruları vardır. Doğu Afrika ovalarındaki çitaların çoğu yetişkinliğe erişmeden ölür; yavrularının bu kötü talihi yenmesine yardımcı olmak anneye düşen bir görevdir. Fotoğrafçı Anup ve Manoj Shah, Kenya'nın Masai Mara Ulusal Parkı'nda dişi çitanın (üstte, ilk batındaki yavrularıyla birlikte) büyüyen ailesini belgelediler. Bu çita, yörede Svahili dilinde "barış" anlamına gelen Amani adıyla anılıyor.